Afbeelding1

Moe maar voldaan

De afgelopen week hebben wij ons ingezet voor de Meester in je Werkweek. Georganiseerd door het A&O fonds, met als doel aandacht te hebben voor de mens achter het werk. Het was een vermoeiende en tegelijkertijd prachtige week. Hard werken omdat je je als trainers in het voorjaar opgeeft en een training aanbiedt en vervolgens verrast wordt door de deelnemers. Wie kiest er voor de aangeboden training en waar gaan we vervolgens heen? En hoeveel mensen staan er dan voor je? Het is maar net welke organisatie snel genoeg is om jouw workshop binnen te slepen. Dat klinkt wat dramatisch. Toch blijkt het te werken als bij een concert van de Stones of Taylor Swift. Drie mensen van de afdeling P&O zitten klaar achter de computer om ertussen te komen en het verlanglijstje van de organisatie aan te vragen.

En wij waren uitverkocht! Wat maakte dat we het hele land door mochten om onze workshop te geven, elke dag in een ander uiteinde van het land. Zo kom je nog eens ergens, zeiden we meermalen tegen elkaar. Veel kilometers rijden dus. Maar ook overnachten in het groen in de buurt van Enschede of in een prachtige B&B op Goeree-Overflakkee.

Met vijf groepen hebben we gewerkt en in elke sessie gebeurden er bijzondere dingen. We zagen vlammetjes weer aangaan, diepe verlangens die woorden kregen en veel emotie omdat het Perspectief mensen raakt. Het raakt omdat de werkvormen die we gebruiken in ons Perspectiefspel maken dat je, weliswaar begeleid, behoorlijk met jezelf de diepte ingaat. Met je eigen leven en alle aspecten die je belangrijk vindt, richting het perspectief dat je nastreeft. Om daar te komen zet je je eigen verhaal in, de onderdelen waar je blij van wordt of waar juist energie weglekt. En je gebruikt de kracht van de groep, want jouw collega’s, maar ook mensen die je voor het eerst ziet geven mooie feedback of stellen verdiepende vragen waar je misschien eerder nog niet aan dacht.

De workshops die we gaven zijn een ingedikte versie van ons Perspectiefspel en nemen de deelnemers mee in een eerste verdieping van hun eigen perspectief. In het programma is er specifieke aandacht voor je eigen leervraag, je energiegevers, maar ook je belemmeringen. Een vereiste is dat je als deelnemer dan ook relatief snel de diepte in gaat en het persoonlijk maakt. Dat kan een risico zijn, maar ook een kans. En die kans hebben de meeste deelnemers durven grijpen. Het bracht ze in een versnelling, bood nieuwe inzichten, verdiepte banden met collega’s en gaf ruimte aan nieuwe verbindingen. Mooie mensen die graag iets voor zichzelf wilden en door onze werkvormen zijn ‘aangezet’ om vervolgens hun eigen stappen verder te zetten.

Wat is het leven mooi als je steeds lichtjes aan mag zetten, zaadjes kunt planten en kwartjes ziet vallen! Daar hebben wij graag wat kilometers en inzet voor over

 

Deel dit bericht